Georges Lambrechts

Ik volgde de opleiding gestalttherapie in het IVC (1976-1979), maakte daarna deel uit van de gestaltstaf van het IVC (1983-2004) en was lid van de Raad van Beheer van het IVC (1987-2004).

Mijn collega's zijn zeer goede vrienden gebleven. Zonder hun medewerking had ik nooit mijn drie boeken over Gestalttherapie zo grondig en deugdelijk kunnen publiceren:

• Het Eigen Gezicht van de Gestalttherapie heeft het IVC zelf in 1994 uitgegeven en gepropageerd,
• De gestalttherapie tussen toen en straks (EPO, 2001, 2003) en
• De gestalttherapeut in zijn spiegel heeft het IVC elke keer op een luisterrijke wijze aan het publiek gepresenteerd. (EPO, 2008)

Nu ik afscheid heb genomen en terugkijk op die lange samenwerking, blijven mij vooral drie kwaliteiten bij die het IVC tot een uniek instituut maken:

• de warme vriendschap die ik van de medewerkers heb genoten en de erkenning die ik kreeg om mijn therapeutisch werk zo goed mogelijk te doen. Ik ervaarde het IVC op de eerste plaats als een instituut van en voor mensen.
• de nadruk die men legde (en nog legt) op het creatieve proces en de creatieve aanpassing aan nieuwe uitdagingen die zich in de loop van de tijd aanboden. Het IVC als een creatief ingesteld instituut.
• de ruimte die ik er kreeg, want die houdt vertrouwen in en ondersteuning om de moeilijke momenten positief door te maken.

Het IVC als een instituut met een positieve instelling.

Georges Lambrechts (° Bilzen 1928).
- Licentiaat theologie, licentiaat familiale en seksuologische wetenschappen.
- Docent psychologie.

Nog altijd kijk ik dankbaar terug op de jarenlange samenwerking met het IVC, zowel in de Gestaltstaf als in deRraad van Beheer. De Gestaltstaf was voor mij een voortdurende leerschool.

Georges Lambrechts
was student, staflid van IVC